Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Προπόνηση και Προπονητικό πλάνο




Η σημασία της προπόνησης

Η προπόνηση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής ενός αθλητή. Επιτρέπει στο σώμα σταδιακά να αναπτύξει δεξιότητες όπως δύναμη, ταχύτητα, ευλυγισία. Επίσης μέσω της προπόνησης ο αθλητής αποκτά μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση αλλά και περισσότερη γνώση γύρω από το άθλημα που ασχολείται.
Μέσω συγκεκριμένων ασκήσεων κατά τη διάρκεια της προπόνησης, πάντα με σωστή καθοδήγηση, εκπαιδεύουμε το σώμα μας να εκτελεί μηχανικά τις κινήσεις που χρειάζεται για την μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία στο άθλημα μας.    

Αντικείμενα Προπόνησης

Υπάρχουν αρκετά αντικείμενα  προπόνησης  όπου πρέπει να επικεντρωθούμε σε διαφορετικά πράγματα, όπως η ταχύτητα, η ενδυνάμωση, η αντοχή. Στα τεχνικά αθλήματα, όπως είναι  το bowling, υπάρχουν  κάποια πιο συγκεκριμένα αντικείμενα που θέλουν δουλειά: π.χ. Ο τρόπος που αφήνουμε τη μπάλα  (release),  ο χρόνος μας  (timing) κλπ, και βέβαια εκτός όλα τα γενικά χαρακτηριστικά που θα βελτιωθούν με την προπόνηση. 
Ποιό αντικείμενο χρειάζεται περισσότερη βελτίωση, άρα και εστίαση για την εξέλιξη του αθλητή, είναι καθαρά κάτι που απασχολεί τον προπονητή και είναι εκείνος που πρέπει να σχεδιάσει συγκεκριμένο πλάνο για κάθε αθλητή και για κάθε σημείο που θέλει βελτίωση ανα αθλητή.
Κάθε προπόνηση πρέπει να σχεδιάζεται  έτσι ώστε ο κάθε αθλητής να παραμένει συγκεντρωμένος στους στόχους του και να παρακινείται συνεχώς για την προσωπική του βελτίωση και εξέλιξη. Η προπόνηση πρέπει να είναι σοβαρή και απαιτητική, αλλά  να προκαλεί και το συναίσθημα της χαράς, για να ελκύει ευχάριστα τον αθλητή και να κρατάει το ενδιαφέρον του σε υψηλά επίπεδα.  

Προπονητικό Πλάνο

Το προπονητικό πλάνο είναι από τα πιο σημαντικά εργαλεία που πρέπει να έχει ένας προπονητής. Είναι αυτό το οποίο κανονίζει στον χρόνο που έχει καθοριστεί, τον τρόπο για την μέγιστη βελτίωση του αθλητή ώστε να φτάσει τον στόχο του που έχει ορίσει μαζί με τον προπονητή του πάντα.
Το πλάνο μπορεί να σχεδιαστεί σε: ετήσια βάση, μακροπρόθεσμη (2-4 μήνες), βραχυπρόθεσμη (1-4 εβδομάδες) και φυσικά σε ημερήσια (ανά ημέρα προπόνησης).
Για να είναι σωστό ένα πλάνο πρέπει να γίνουν αρχικά κάποιες παρατηρήσεις από την μεριά του προπονητή για να ξέρει ακριβώς τι να σχεδιάσει.
Το πρώτο βήμα είναι να οριστεί ένας στόχος που πρέπει να επιτευχθεί σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Έπειτα πρέπει να καταγραφεί το επίπεδο του κάθε αθλητή (ηλικία, σκοπός προπόνησης, ιστορικό υγείας, άλλες δραστηριότητες, προτιμήσεις κλπ) για να βγει ένα ατομικό πλάνο. Κατά τον σχεδιασμό του προγράμματος, χωρίζει ο προπονητής στον διαθέσιμο χρόνο τις ανάλογες ασκήσεις για την μέγιστη βελτίωση του αθλητή. Και τέλος ένα από τα ποιο σημαντικά βήματα είναι η παρακολούθηση. Αφού το πρόγραμμα έχει ξεκινήσει πρέπει να υπάρχουν κάποια τεστ για την παρακολούθηση της πορείας του αθλητή. 

Πώς σχεδιάζεται ένα επιτυχημένο πλάνο

Το προπονητικό πλάνο μπορεί να είναι από μερικές μέρες έως και αρκετούς μήνες. Βέβαια δεν ξεχνάμε ότι αυτού του είδους τα πλάνα είναι υποσύνολα μεγαλύτερων. Πολλές φορές τα ονομάζουμε  κύκλους ή περιόδους με ονομασίες όπως γενική, αγωνιστική, προ αγωνιστική κλπ. Αυτές ακούγονται πολύ γενικές ονομασίες αλλά κάθε προπονητής ξέρει ακριβώς τι περιλαμβάνουν και τι είδους προπόνηση γίνεται σε κάθε μία από αυτές.


Ας δούμε κάθε προπονητικό κύκλο ξεχωριστά.

Ο  ετήσιος σχεδιασμός περιλαμβάνει:

·         Τον κύριο στόχο στο τέλος της χρονιάς (κατάταξη σε αγώνες, επίπεδα αντοχής, δύναμης κτλ)
·         Τα πιο μικρά πλάνα που έχουν γίνει (μακροπρόθεσμα, βραχυπρόθεσμα)
·         Τις συνολικές ώρες που είναι διαθέσιμες για προπόνηση
·         Τους αγώνες, τα τουρνουά και οποιαδήποτε άλλη αγωνιστική δραστηριότητα
·         Πολύ σημαντικό, το προσωπικό πρόγραμμα του αθλητή (εργασία, οικογένεια, σχολείο, σπουδές κλπ)

Τα μακροπρόθεσμα πλάνα ποικίλουν ανάλογα με την περίοδο που διανύει ο αθλητής.  Υπάρχουν φάσεις που εστιάζουμε στη γενικότερη βελτίωση (συνήθως αρχές περιόδου), στη βελτίωση τεχνικής (αμέσως επόμενη περίοδος), προ αγωνιστικές περίοδοι και φυσικά οι αγωνιστικές (βελτίωση σε λεπτομέρειες).  

Τα βραχυπρόθεσμα πλάνα είναι τα πιο σημαντικά γιατί  οι στόχοι είναι πιο συγκεκριμένοι, χρονικά πιο κοντινοί και πιο ορατοί απ την μεριά του αθλητή. Εδώ μπαίνουν με ακρίβεια οι ασκήσεις – τεχνικές που πρέπει να γίνουν για να είναι επιτυχημένος  ο κύκλος και να είναι εφικτή η μετάβαση στον επόμενο.  Προπονητικό κλειδί είναι η προσεκτικά μελετημένη δημιουργία των ημερήσιων πλάνων.  Είναι το κλειδί στον σχεδιασμό του όγκου της κάθε άσκησης που πρέπει να εκτελεστεί για την καλύτερη και μέγιστη κατανόηση – βελτίωση του αθλητή.
Σε κάθε κύκλο προπόνησης καλό είναι να υπάρχει ένας και μόνο βασικός στόχος, που να ακολουθείται από δύο το πολύ δευτερεύοντες. 
Δεν είναι εφικτό σε κάθε περίοδο να βελτιωθούν ταυτόχρονα και η δύναμη και η ταχύτητα και η ευστοχία και το spare κτλ. Πρέπει να είμαστε απόλυτα σίγουροι για το  αντικείμενο που θέλουμε να βελτιώσουμε πρώτο, δεύτερο κλπ για να βγάλουμε σωστά το πλάνο και να έχουμε τα μέγιστα αποτελέσματα στον χρόνο που μας έχει διατεθεί. Έτσι θα είναι ξεκάθαρο στον αθλητή αλλά και στον προπονητή πιο κομμάτι βελτιώνεται κάθε χρονική στιγμή.

Παράδειγμα Αγωνιστικού Κύκλου Μοντέρνου Τριάθλου
Τελειώνοντας, πρέπει να επισημάνω ότι το σωστό και άρτιο πλάνο για κάθε  αθλητή, χρειάζεται την εμπειρία του προπονητή. Εκείνος θα βασιστεί στην καλή επικοινωνία και την εμπιστοσύνη που έχει κτίσει με τον αθλητή του. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει κοινό για όλους τους αθλητές πρόγραμμα, αφού έχουν άλλους στόχους κι άλλες ανάγκες βελτίωσης. 
Εξαίρεση μικρές ομάδες που ξεκινούν μαζί στην αρχή της σεζόν την προπόνηση κι έχουν παρόμοιο γνωστικό πεδίο.



Παναγιώτης Βαρδάκης
Level II ETBF Coach 


Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

2ο Παγκόσμιο Ατομικό Πρωτάθλημα 2016

*φωτο WSC 2016


Mε νικήτρια για 2η φορά στο 2ο Παγκόσμιο Ατομικό Πρωτάθλημα την αμερικανίδα Kelly Kulick που άξια κέρδισε το χρηματικό έπαθλο των 6000 $ και νικητή τον Δανό Jesper Agerbo που επίσης επάξια κέρδισε 8000 $  έκλεισε η αυλαία στους αγώνες που έγιναν στη Doha του Κατάρ (2-9 Δεκεμβρίου 2016).

Η  Ελλάδα έλειπε  απ την διοργάνωση αλλά η Κύπρος έδωσε δυναμικό παρόν   με την Γιόλα Παστού να κατακτά  την 28η θέση (188,45 μ.ο σε 20 παιχνίδια) και τον Ηρακλή Κυριακού να κατακτά την 54η θέση (195,58 μ.ο σε 12 παιχνίδια). Κοντά τους ο  προπονητής Κώστας Μίτσιγκας και συνοδός τους ο  Χρήστος Κουρτελίδης. Με εντυπωσίασε το γεγονός ότι απ όλες τις αποστολές των χωρών αθλητικό ψυχολόγο είχε μόνο η Κίνα.

*φωτο WSC 2016
Καλύτερο παιχνίδι 300 κορύνες ο Σλοβένος Anze Grabrijan που πέρασε στους 8.






Το παγκόσμιο Ατομικό πρωτάθλημα  για πρώτη φορά έγινε το 2012 στη Λεμεσό της Κύπρου (18-26 Σεπτεμβρίου 2012) και θα γίνεται κάθε 4 χρόνια.  Το 2012 το χρυσό  το είχε πάρει ο αμερικανός Chris Barnes και η αμερικανίδα Kelly Kulick. H Ελλάδα είχε συμμετοχή με τους: Σταύρο Παρασάκη, Γιώργο Τζιώτη, Ναυσικά Δεληγιάννη και Μαρία Ισιδώρου. Το πρωτάθλημα χωρίζεται σε δυό τουρνουά, ένα για άντρες και ένα για γυναίκες. Κάθε ομοσπονδία μπορεί να στείλει εως 2 αντρες και 2 γυναίκες.

Με λίγες αλλαγές στο φετινό πρωτάθλημα έπαιξαν 134 αθλητές από 50 χώρες, 81 άντρες από
47 χώρες και 53 γυναίκες από 33 χώρες. Ο τρόπος διεξαγωγής συμπεριλάμβανε 3 μπλόκ των 4 παιχνιδιών που παίχτηκαν σε 4 ημέρες. Οι πρώτοι 32 αθλητές από  κάθε φύλο πέρασαν στην επόμενη φάση. Αντρες και γυναίκες χωρίστηκαν σε 3 γκρούπ. Oι προκριθέντες έπαιξαν 8 ακόμα παιχνίδια κατάταξης. Κάθε αθλητής των προκρινόμενων γκρούπ έπαιξε με αντίπαλο κάθε άλλο παίκτη του γκρούπ. Υπήρξε βαθμολογία. Ο παίκτης με τις περισσότερες κορύνες έπαιρνε 7 βαθμούς, ο δεύτερος 6, ο τρίτος 5 κλπ ως τον όγδοο παίκτη που  έπαιρνε 0. Οι πρώτοι δύο στην βαθμολογία κάθε γκρούπ προκρίθηκαν και έγιναν ένα γκρούπ  όπου έπαιξαν 8 ακόμα παιχνίδια με τους 4 καλύτερους να προκρίνονται στην ημιτελική φάση για να παίξει το νούμερο 1 με το νούμερο 4,  το νούμερο 2 με το νούμερο 3 ένα παιχνίδι.  Οι χαμένοι πήραν το χάλκινο μετάλλιο. Μετά την αναμέτρηση σε ένα ακόμα παιχνίδι καθορίστηκε ο μεγάλος νικητής κι η μεγάλη νικήτρια αντίστοιχα. Ολα τα παιχνίδια παίχτηκαν στο ίδιο μοτίβο λαδώματος.  Το μοτίβο λαδώματος ήταν 40 πόδια με το όνομα Athens.

Το χρηματικό έπαθλο για τον  χρυσό νικητή ήταν 8000$ για τον ασημένιο νικητή 6000$ και για τον χάλκινο 3000$. Στις γυναίκες η χρυσή νικήτρια πήρε 6000$, η ασημένια 4000$ και η χάλκινη 3000$.

Η Kelly Kulick στο "οπλοστάσιό" της είχε τις μπάλες:


  • Dare Devil (Roto Grip)

                        και τις 

  • Code Black
  • Ice Storm
  • Iq Tour
  • Phase II και 
  • Rocket Ship όλες απ΄την Storm


O Jesper Agerbo είχε στο δικό του "οπλοστάσιο"  τις μπάλες:


  • White Dot (Columbia 300)
  • Warrior Supreme (Ebonite)
  • Rebel Solid (Hammer)
  • Scandal Pearl (Hammer)
  • Heat Maroon Pearl (Track)
  • Paradox Pearl (Track)




Τα μετάλλια στις δυο ως τώρα διοργανώσεις:


Το επόμενο Παγκόσμιο Ατομικό Πρωτάθλημα θα γίνει στο Τόκυο το 2020.


Πηγές: Wikipedia  και WSC 2016

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ



Συχνά οι αγγλικοί όροι C
oach και Trainer μπερδεύονται και μεταφράζονται το ίδιο, αλλά πρακτικά είναι δυο τελείως διαφορετικοί όροι. Με τον όρο coach εννοούμε τον «αρχηγό», εκείνον που θα βγάλει το σύστημα του παιχνιδιού που θα καθορίσει τις αλλαγές και κατά κύριο λόγο, με την εμπειρία του, θα εμψυχώσει και θα καθοδηγήσει τους αθλητές του.

Ο trainer είναι ο γυμναστής, αυτός που θα βελτιώσει τις φυσικές ικανότητες του παίχτη, που θα καθοδηγήσει και θα αυξήσει την αθλητική απόδοση και είναι o κυρίως υπεύθυνος για την δύναμη, την ευλυγισία και την ανάπτυξη πολλών άλλων φυσιολογικών χαρακτηριστικών του αθλητή. Αυτόν εννοούμε όταν λέμε προπονητή.

Στο ‘’μοντέρνο bowling’’ η προπόνηση πηγαίνει πιο πέρα από την τεχνικ

ή μόνο κατάρτιση, λόγω της πολύ μεγάλης ανάπτυξης του αθλήματος σε αγωνιστικό επίπεδο.
Ο καλός προπονητής παρέχει στους αθλητές του όχι μόνο φυσική προπόνηση και μάθηση της τεχνικής,  αλλά βελτιώνει τη σχέση μυαλού και σώματος ώστε να φτάσουν σε αρμονία.
Μεταφέρει τις πληροφορίες στους αθλητές και είναι σε θέση να δίνει όλων των ειδών τις οδηγίες που θα χρειαστεί ένας αθλητής τόσο τεχνικά όσο και διανοητικά.

Πάμε να δούμε κάποια από τα χαρακτηριστικά ενός προπονητή του bowling:

Ένα βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ένας προπονητής  είναι η καλή επικοινωνία με τους αθλητές του. Πρέπει πάντα να εξηγεί και να είναι ανοιχτός στις όποιες ερωτήσεις του γίνονται. Να γνωρίζει την διαδικασία εκμάθησης και τις προπονητικές αρχές για να είναι πιο αποτελεσματικός στο τρόπο μετάδοσης του αθλήματος. Θα πρέπει να καταλαβαίνει και να εφαρμόζει σωστές διδακτικές μεθόδους.

 Οφείλει να ξέρει πολλαπλά συστήματα και τρόπους διδασκαλίας, διότι κάθε άνθρωπος επεξεργάζεται διαφορετικά τις πληροφορίες, οπότε πρέπει να έχει τον τρόπο του με όλους.
 Σημαντικό προσόν είναι να αντιλαμβάνεται τις δυνατότητες των αθλητών και να μην προσπαθεί να τους έχει όλους στο ίδιο προπονητικό επίπεδο, γιατί κάποιος μπορεί εύκολα να αποθαρρυνθεί ή και να μην δίνει το 100% αυτών που μπορεί να κάνει.
 Πάντα να συμβουλεύει τους αθλητές του  γύρω απ τον ασφαλή τρόπο προπόνησης και γενικότερα της συμπεριφοράς τους στο χώρο.
 Να αναγνωρίζει τα σημάδια της υπερβολικής προπόνησης. Αλλώστε αυτός είναι ο δημιουργός του όγκου της κάθε προπόνησης. Να γνωρίζει πώς να μη δημιουργεί τραυματισμούς στους αθλητές μέσω της σωστής και συνεχής ενημέρωσης που έχει.
 Η προετοιμασία του σε ξεχωριστά  προπονητικά πλάνα για τις ανάγκες κάθε αθλητή είναι ένα από τα στοιχεία που πρέπει να κατέχει. Όπως έγραψα και παραπάνω κάθε αθλητής είναι διαφορετικός και πρέπει να έχει την ανάλογη αντιμετώπιση από τον προπονητή του.
 Να βοηθάει τους αθλητές να αναπτύσσουν νέες δεξιότητές για να βελτιώνονται σε όλο και περισσότερους τομείς του αθλήματος. Να χρησιμοποιεί διάφορα τεστ για να παρακολουθεί την πρόοδο των αθλητών με εφικτούς και μετρήσιμους στόχους για τον καθένα.
 Εκτός από σωστός γυμναστής του αθλήματος καλό θα είναι να αποκτά γνώσεις γύρω από την διατροφή και την γενικότερη εκγύμναση όλου του σώματος, γιατί  το bowling  είναι άθλημα τεχνικό, αγωνιστικό και απαιτητικό.

ΟΙ ¨ΡΟΛΟΙ¨ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ
Εκτός από την σωστή γνώση και μετάδοση του αθλήματος ο προπονητής έχει και κάποιους άλλους πολύ σημαντικούς ρόλους.
Πρέπει να λειτουργεί συμβουλευτικά στους αθλητές του, ακόμα και σε τομείς που δεν αφορούν άμεσα το άθλημα. Πρέπει να αξιολογεί σωστά τους αθλητές στην προπόνηση, αλλά και στους αγώνες.
Πολύ σημαντικός ρόλος είναι και ο ρόλος του μεταφορέα, ειδικά σε μικρότερες ηλικίες όταν δεν είναι δυνατό αυτό από τους γονείς. Ο προπονητής λειτουργεί και σαν ψυχολόγος όταν υπάρχουν συναισθηματικά θέματα στους αθλητές και πάντα μοιράζεται και λύνει τις ανησυχίες τους.
Φυσικά πρέπει να είναι πολύ καλός στην επίδειξη των ασκήσεων που γίνονται για την βελτίωση των αθλητών, οπότε καλό είναι να έχει και την ανάλογη φυσική κατάσταση.
Πολλές φορές γίνεται και ο καλύτερος φίλων των αθλητών του, αυτός που θα στραφούν να συζητήσουν τα προβλήματα τους και να βρουν μαζί την λύση. Εννοείτε ότι η εχεμύθεια σε προσωπικά θέματα επιβάλεται, γιατί διαφορετικά χάνεται ο σεβασμός μεταξύ τους.
Πρέπει να μαζεύει δεδομένα εθνικά και διεθνή με νέες προπονητικές μεθόδους.
Να είναι πηγή γνώσης και να ξέρει ό,τι δεν ξέρει. Σωστότερο   είναι αν δεν έχει πλήρη εικόνα για κάποιο θέμα να μην δίνει αόριστες πληροφορίες, να παραδέχεται την άγνοιά του  και έπειτα να το ψάχνει και να απαντάει σωστά.

Εμφανίζεται σαν μέντορας και είναι και ο άνθρωπος που είναι υπόλογος απέναντι στους γονείς για την ασφάλεια των παιδιών κατά τη διάρκεια των προπονήσεων και/ή των αγώνων.

Οφείλει να είναι ο κύριος παρακινητής των αθλητών καθ όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου.
Και τέλος πρέπει να είναι  υποστηρικτικός απέναντι σε όλους τους αθλητές του ειδικά σε μία δύσκολη αγωνιστική περίοδο. Εδώ συνυπάρχει ο ρόλος του φίλου και του σύμβουλου.


ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Συνήθως κάθε προπονητής αποκτά κατά τη διάρκεια της καριέρας του και την αντίστοιχη φιλοσοφία που θέλει να έχει. Οι δύο κυριότερες , αν όχι οι μόνες είναι «Η νίκη δεν είναι το πάν, είναι το μόνο που υπάρχει», και  «Ο αθλητής πάνω απ’ όλα».
Είναι δύο τελείως διαφορετικές φιλοσοφίες. Όλοι οι προπονητές  φυσικά έχουν τον ίδιο στόχο: την άνοδο με αποτέλεσμα την νίκη του αθλητή τους ή της ομάδας τους, αλλά ανάλογα με την φιλοσοφία που επιλέγει να έχει ο κάθε προπονητής, αλλάζει ο τρόπος και η πίεση που μεταφέρει κατά τη διάρκεια της προπόνησης ή ενός αγώνα στους αθλητές του.
Μέσω της κάθε φιλοσοφίας διαμορφώνεται και το στυλ του κάθε προπονητή.
Υπάρχει το στυλ του «Στρατηγού», όπου μόνο ο προπονητής ξέρει και μιλάει, χωρίς να είναι διατεθειμένος να ακούσει ούτε να συζητήσει με τους αθλητές του.
Υπάρχει το «Παθητικό» στυλ, στο οποίο τον πρώτο λόγο έχουν οι αθλητές, ή ακόμα και εξωτερικοί παράγοντες που καθορίζουν τα πάντα , και τέλος υπάρχει και το «Δημοκρατικό» στυλ, που θεωρητικά είναι  και το πιο σωστό. Φυσικά καλό είναι ο προπονητής να μπορεί να έχει και να ασκεί και τα 3 στυλ, ανάλογα την περίσταση.

Τέλος θα πρέπει να δούμε κάποιες ατομικές δεξιότητες που πρέπει να έχει ο κάθε προπονητής.
Θα πρέπει πάντα να προσέχει την γλώσσα του σώματος που χρησιμοποιεί. Οι αθλητές του θα πρέπει να νιώθουν ότι έχουν την ελευθερία  να κάνουν ερωτήσεις, χωρίς να φοβούνται ότι θα προσβληθούν ή θα μειωθούν απέναντι σους υπολοίπους.
Πρέπει να ξέρουν ότι υπάρχουν επιλογές  και να οφείλουν να βοηθούν στην  διαδικασία της μάθησής τους. Ο  σεβασμός κι απ τις δυό μεριές σε  οποιαδήποτε κατάσταση είναι η βάση της καλής συνεργασίας. Ο  προπονητής πρέπει να μπορεί να βλέπει τα πράγματα  από την οπτική γωνία του αθλητή.

Φυσικά και τα προπονητικά πλάνα χτίζονται πάνω στην εμπειρία την οποία έχει ο κάθε προπονητής και πάντα βάση του χαρακτήρα του. Ωστόσο πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι (π.χ. Σε 6 μήνες θα έχω Χ μέσο όρο) και όχι γενικοί κι αόριστοι  (π.χ. Θα μάθουμε να παίζουμε bowling).
Το προπονητικό περιβάλλον οφείλει να είναι φιλικό, χαλαρό και πολλές φορές διασκεδαστικό. Ενας  ευχάριστος χώρος για τους αθλητές.
Η δυνατότητα του αθλητή να μαθαίνει μειώνεται αρκετά μετά από 20 λεπτά συνεχής πληροφόρησης, ειδικά αν αυτό γίνεται μόνο λεκτικά. Ο τρόπος για να μεγαλώσει αυτός ο χρόνος είναι η χρήση και άλλων τρόπων εκμάθησης, όπως χρήση ερωτήσεων, συμμετοχή στην επίδειξη ασκήσεων κτλ.
Το κλειδί για την αποτελεσματική αφομοίωση των πληροφοριών είναι η χρήση πολλαπλών τρόπων διδασκαλίας και πάντα με ανοιχτό το δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ  προπονητή – αθλητή.

Η δουλειά του προπονητή είναι πολύπλοκη γιατί  ξεφεύγει  από την τεχνική κατάρτιση του αθλήματος του και μπαίνει σε πολύ περισσότερους κλάδους γνώσεων.

Κάπως έτσι έχει εξελιχθεί η ενασχόληση του προπονητή που τον βάζει στον μαγικό κόσμο των αθλημάτων και του απαιτεί να έχει ένα σωρό δεξιότητες... Στον κόσμο που με χαρά έχω μπεί κάποια χρόνια τώρα...

Παναγιώτης Βαρδάκης

Level II ETBF Coach