Μιχάλης Μπούζας

Η φωτό είναι από την γιορτή του κυπέλλου 2009-2010

Τον Μιχάλη τον γνώρισα λίγα χρόνια πριν, αν θυμάμαι καλά το 2006, στην Θεσσαλονίκη στο Proshop του Strike. Φέτος του δόθηκε η ευκαιρία να προβάλει το ελληνικό bowling μέσα από την εφημερίδα Metrosport κι αυτό στάθηκε η αφορμή για μια μίνι συνέντευξη:

Πότε και πως ανακάλυψες το Bowling?

Μπόουλινγκ άρχισα να παίζω , αν θυμάμαι καλά (έχουν περάσει και τα χρόνια!!!), πριν από περίπου 13 χρόνια. Μαζί με τον αδελφό μου ( Θάνος Μπούζας) και τη γυναίκα του ( Χρύσα Παπαμιχαήλ) πηγαίναμε στο μαγαζί της Περαίας όπου καμιά φορά χάναμε και τον λογαριασμό με τα παιχνίδια που παίζαμε. Εκεί «έφτιαξα» και την πρώτη μου μπάλα, μία Rhino. Στη συνέχεια άνοιξε το μαγαζί στην Πυλαία όπου έγινα και αθλητής-μέλος του εκεί συλλόγου και είναι η στιγμή θα έλεγα όπου το «μικρόβιο» είχε μπει για τα καλά μέσα μου! Μετά από τέσσερα χρόνια «μετακόμισα» στο Μέγα Αλέξανδρο όπου βρίσκομαι μέχρι σήμερα.

Είσαι αθλητής του bowling. Τι έχεις να πεις σε αυτούς που δεν βλέπουν το bowling σαν άθλημα;

Θα μου επιτρέψεις να χρησιμοποιήσω ένα απόσπασμα από το εισαγωγικό κομμάτι που είχα γράψει στην εφημερίδα όσο αφορά το μπόουλινγκ.. «πρόκειται για ένα είδος αερόβιας άσκησης που ξυπνάει συγκεκριμένο μυϊκό σύστημα που σε διαφορετικές περιπτώσεις θα ήταν απενεργοποιημένο. Μάλιστα σε υψηλά ανταγωνιστικό επίπεδο απαιτεί καλή φυσική κατάσταση, καλά αντανακλαστικά και οξυδέρκεια ώστε να υπάρχει άμεση προσαρμογή στη συνεχή εναλλαγή των συνθηκών του παιχνιδιού»

Μια και αναφέρθηκες στην εφημερίδα, κατά την γνώμη μου, κάνεις μια πολύ καλή προσπάθεια, έχοντας την επιμέλεια και αρθρογραφώντας στην Metrosport μια σελίδα αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στο bowling. Πως προέκυψε η ιδέα και πως την υποδέχτηκαν οι αναγνώστες της εφημερίδας;

Κατά αρχήν να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια. Το «κενό» θα έλεγα που υπάρχει στην προβολή του αθλήματος από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν το κύριο κίνητρο. Σε αυτό το σημείο βέβαια θα πρέπει να ευχαριστήσω τη διεύθυνση της εφημερίδας που μας «φιλοξενεί» κάθε εβδομάδα. Η ανταπόκριση του κόσμου είναι αρκετά ικανοποιητική μέχρι στιγμής. Στη συνέχεια εύχομαι να είναι ακόμη μεγαλύτερη καθώς είμαστε ανοιχτοί σε ιδέες και προτάσεις. Είναι μία σελίδα που σκοπός της είναι, εκτός από το να γίνει το μπόουλινγκ γνωστό στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, να περιέχει και θέματα που θα ικανοποιούν και τους ίδιους τους αθλητές. Πρόκειται για μία εθελοντική εργασία και όσο περισσότεροι.. εθελοντές τόσο το καλύτερο!!

Είχες προηγούμενη εμπειρία με κάτι σαν κι αυτό;

Εργάσθηκα στον έντυπο τύπο για δέκα χρόνια (1989-1999) στην αθλητική εφημερίδα Σπορ του Βορρά. Μετά το διάλλειμα του στρατού άλλαξα «στρατόπεδο» επαγγελματικά και εργάζομαι σε ραδιοφωνικό σταθμό (FM 100) με αντικείμενο και πάλι τα αθλητικά.

Η κρίση χτύπησε πρώτα την ελληνική πόρτα. Πόσο πιστεύεις πως θα επηρεάσει τον χώρο του αθλητισμού;

Δυστυχώς ήδη έχει επηρεάσει αρνητικά το χώρο του ελληνικού αθλητισμού. Ξέρουμε όλοι ότι η «μάνα» του αθλητισμού είναι τα ερασιτεχνικά σωματεία. Όταν βλέπουμε ερασιτεχνικά σωματεία μεγάλων συλλόγων να βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας και δεν έχουν χρήματα ούτε για τα άκρως απαραίτητα για τη λειτουργία τους ,καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση. Το όλο σκηνικό επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι οι χορηγίες τείνουν προς.. εξαφάνιση. Ίσως τα μοναδικά όπλα επιβίωσης των αθλημάτων ( κυρίως αυτών που δεν έχουν κρατική υποστήριξη) σε αυτή την πολύ δύσκολη εποχή είναι η αγάπη και το μεράκι των ίδιων των αθλητών.

Πριν ευχαριστήσω τον Μιχάλη για την μίνι συνέντευξη που είχε την καλοσύνη να μου παραχωρήσει, θα ήθελα να τονίσω την λέξη Εθελοντισμός. Ο αθλητισμός εξαρτάται από αυτόν. Οσοι πιστοί λοιπόν προσέλθετε για να βοηθήσετε στην προώθηση και την ανάπτυξη του bowling που αγαπάμε, του bowling που διαλέξαμε να έχουμε για χόμπυ στις ελεύθερες ώρες μας...

Μιχάλη σε ευχαριστώ, και εύχομαι γρήγορα οι ανάγκες των αναγνωστών να σε “υποχρεώσουν” να γίνεις δισέλιδος!!!

Συνέντευξη στην Metrosport

Απ την φετινή μου βράβευση στην γιορτή του κυπέλλου

Ο Μιχάλης Μπούζας με κάλεσε σε συνέντευξη για το φύλο της Metrosport, στις 27 Ιουλίου 2011, που βγαίνει στην Βόρεια Ελλάδα. Μια πολύ καλή προσπάθεια διάδοσης του ελληνικού bowling στον αθλητικό κόσμο. Οσοι θέλουν να διαβάσουν την εφημερίδα μπορούν μέσω του διαδικτύου στην σελίδα http://www.metrosport.gr/

Και να η συνέντευξη:

Πρωταθλητής Ελλάδας 2011... συναισθήματα;

Φέτος πήρα για τρίτη φορά τον τίτλο του πρωταθλητή. Τον είχα ξαναπάρει τις χρονιές 2002-2003 και 2007-2008. Ομως υπήρχε μια διαφοροποιός δύναμη φέτος. Ητανπιο δύσκολο και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Καλύτεροι παίκτες, περισσότερα παιχνίδια. Το σημαντικότερο ήταν πως έκανα στα τελευταία παιχνίδια πολύ υψηλό μέσο όρο: 245! Αρα ήταν ακόμα μεγαλύτερη η χαρά της κατάκτησής του.

Πότε ξεκίνησες να παίζεις Bowling και που?

Ξεκίνησα να παίζω στον Μπλάνο στη Γλυφάδα, το 1982. Ημουν μόλις 10 χρονών.

Είσαι από τους “τυχερούς” που το χόμπυ τους το έχουν κάνει τρόπο ζωής. Πόσο εύκολο είναι να συνδιάζεις το επαγγελματικό με το αγωνιστικό κομμάτι; Σε έχει βοηθήσει στη μέχρι τώρα πορεία σου;

Νομίζω πως είμαι τυχερός, άτυχος. Είμαι τυχερός επειδή δουλεύω μέσα σε bowling και κοντά στο άθλημα που αγαπώ, αλλά απ΄την άλλη ήμουν άτυχος γιατί δεν υπήρχαν προπονητές, οπότε είμαι αυτοδίδακτος που σημαίνει μεγαλύτερο κόπο και περισσότερο ψάξιμο, όπως έκαναν όλοι οι αθλητές εκείνης της περιόδου. Χρειάζεται περισσότερη δουλειά να διορθώσεις τα λάθη απ΄το να τα μάθεις μια και καλή σωστά.

Μπορείς να συνδιάσεις το επαγγελματικό με το αγωνιστικό, είναι πιο προσιτή η προπόνηση κι είσαι μέσα στο χώρο με το χόμπυ που αγαπάς, αν και είναι αρκετοί αυτοί που δεν θέλουν να έχουν χόμπυ αυτό που περνούν όλη τη μέρα εκεί. Απ΄την άλλη το Σάββατο το βράδυ πάντα δουλεύω ως αργά. Είναι αρκετές οι φορές που έχει τύχει να παίξω σε τελικό με 2 ή 3 μόλις ώρες ύπνου.

Είσαι μέλος της εθνικής ομάδας εδώ και πολλά χρόνια. Το ελληνικό bowling είναι ανταγωνιστικό σε ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο επίπεδο;

Είμαι μέλος της εθνικής ομάδας από το 1995. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η εθνική μας, και το έχει αποδείξει, μπορεί να πρωταγωνιστήσει, τόσο σαν ομάδα, όσο και σε ατομικό επίπεδο αθλητών. Είναι ανάμεσα στις καλύτερες 5 ή 6 ευρωπαϊκές ομάδες με κορυφαίες την Φιλανδία και την Σουηδία.

Μπορούμε να έχουμε πολύ καλή παρουσία σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμα για να μπορέσουμε να πρωταγωνιστήσουμε εκεί. Υπάρχει σαφώς υψηλότερο επίπεδο εκεί κι ίσως παίζει σημαντικό ρόλο το ότι υπάρχουν εθνότητες που βλέπουν το bowling επαγγελματικά. Για μας είναι χόμπυ και μεράκι.

Παίκτες που θαυμάζεις και θα ήθελες να παίξεις ή ήδη έχεις παίξει αντίπαλος;

Οι Ελληνες που θαυμάζω είναι ο Λεωνίδας Μαραγκός και ο Αλέξανδρος Τζούνης. Ο Λεωνίδας φέτος ανέλαβε προπονητής στα junior και ο Αλέξανδρος όπως γνωρίζουν όλοι είναι ο πρόεδρος της ελληνικής ομοσπονδίας μπόουλινγκ. Τους θαυμάζω γιατί κι εκείνοι είναι αυτοδίδακτοι κι έχουν φτάσει στα υψηλότερα σκαλοπάτια μόνο απ΄την αγάπη τους για το bowling.

Απ τους νεότερους Ελληνες παίκτες θαυμάζω τον Βαγγέλη Κριζίνη και τον Γιώργο Στεφανίδη που ήδη έχουν παίξει σε μεγάλες διοργανώσεις κι έχουν μαζέψει εμπειρία και μετάλια κι άνετα μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στην ευρώπη κι ίσως και σε παγκόσμιο επίπεδο αν συνεχίσουν έτσι.

Από ευρωπαίους παίκτες θαυμάζω τον Dominic Barrett και τον Osku Palermaa και από αμερικάνους θαύμαζα πάντα τον Walter Ray junior.

Κατά γενική ομολογία το ελληνικό Bowling έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου. Υπάρχουν κάποιοι τομείς που έχουν περιθώρια βελτίωσης και πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα;

Τα τελευταία 10 χρόνια έχει κάνει άλματα το ελληνικό bowling και βέβαια όχι τυχαία. Η ελληνική ομοσπονδία με τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις δημιούργησαν τις προυποθέσεις κι έδωσαν την ώθηση που χρειαζόταν για να ξεκινήσει η άνοδος του ελληνικού bowling. Ετσι πήρε πολλούς ευρωπαϊκούς τίτλους και πολλές καλές θέσεις ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο. Πριν μια οκταετία αν μπαίναμε στην 15άδα θεωρούσαμε ότι είχαμε μια πετυχημένη χρονιά. Τώρα πια ζητάμε μετάλια και πρωτιές.

Θα ήθελα πολύ να δω την ελληνική ομοσπονδία να έχει δικό της bowling, με φτηνά παιχνίδια, έτσι ώστε να γίνει το bowling πόλος έλξης πολλών νέων παιδιών και ποιός ξέρει και νέων ταλέντων. Θα ήθελα να έχει δικούς της προπονητές και ακαδημίες όπως ας πούμε η Kegel.

Εχεις σκεφτεί ποτέ τον εαυτό σου να μην παίζει Bowling?

Ποτέ μην λες ποτέ, λένε, μα να πω την αλήθεια, ούτε που το φαντάζομαι να μην παίζω bowling. Ισα ίσα θα ήθελα να μπορούσα να παίζω σε περισσότερα τουρνουά του εξωτερικού. Με το Bowling μεγάλωσα, δίπλα του θα παραμείνω ως το τέλος.

Τελικά το bowling θέλει κόπο ή τρόπο;

Νομίζω πως θέλει τον τρόπο του με πολύ κόπο και αγάπη. Το σημαντικότερο όμως είναι να χαίρεσαι και να απολαμβάνεις το παιχνίδι.

Συμμετοχές στην εθνική, τίτλοι, 300αρια...

Εχω εννέα συμμετοχές στην εθνική μας και είμαι 3 φορές πρωταθλητής.

Η πιο καλή στιγμή με την εθνική ήταν στη Βιέννη, το 2007 όπου κατακτήσαμε την 3η θέση στο ομαδικό, μαζί με τον Λεωνίδα Μαραγκό, τον Γιάννη Σταθάτο, τον Τάκη Καρέτσο, τον Νίκο Μπούφεση και τον Βαγγέλη Κριζίνη που τότε ήταν 17 μόλις χρονών.

Στους Μεσογειακούς στο Σαν Μαρίνο, το 2006 είχαμε πάρει το χρυσό στις τετράδες μαζί με τον Βρεττό Παχούλη, την Νατάσα Ροβιθάκη και την Δέσποινα Χρυσάνθη. Στην ίδια διοργάνωση στις δυάδες μαζί με τον Βρεττό πήραμε το ασημένιο και στο all events το χάλκινο.

Νομίζω όμως ότι η πιο δυνατή και αξέχαστη στιγμή της καριέρας μου στο bowling ήταν στο παγκόσμιο που έγινε στο Μόναχο το 2010, πέρσυ, όταν στις δυάδες έπρεπε να κάνω strike για να πάρουμε μετάλιο. Εμεινε ακούνητη η 8 κορύνα και εγω έχασα τη γη κάτω απ΄τα πόδια μου. Πιστεύω πως το ίδιο ένιωσαν και οι συμπαίκτες μου.

Δεν ήξερα αν ήθελα να κλάψω ή να χαρώ για την πολύ καλή εμφάνιση, παρόλο που δεν πήραμε μετάλιο. Θα μπαίναμε στις 4 καλύτερες δυάδες μαζί με τον Γιάννη Σταθάτο! Ακόμα όταν το σκέφτομαι λέω “δεν είναι δυνατόν”...

Εκεί, στο παγκόσμιο κατέκτησα την 34 θέση.

Εχω κάνει 5 επίσημα 300άρια. Το πρώτο στο Stadium Πυλαίας σε δυάδες, το δεύτερο στο Ολύμπια στη Θεσσαλονίκη σε γύρο open, το τρίτο στο Super Bowl, το τέταρτο στο Strike στο Χαϊδάρι επίσης open αν θυμάμαι καλά και τέλος πέρσυ στο Village του Π. Φαλήρου.