To “Δακτυλικό Αποτύπωμα» του Μπόουλερ

Τι είναι το Pap;

Οι περισσότεροι αθλητές του μπόουλινγκ,  πηγαίνοντας στο Proshop για να τρυπήσουν μία καινούρια μπάλα,  δίνουν  την μόνη πληροφορία που ξέρουν: περιγράφουν την πορεία και την αντίδραση που θέλουν να έχει η μπάλα τους στον Driller.  Θέλουν μία μπάλα ας πούμε:   ‘’να τρέχει και να είναι απότομη στο τέλος’’ ή ‘’να είναι πιο ήπια και να μην μπαίνει απότομα’’… 

Βάση της θεωρητικής γνώσης που έχει ο driller,  ξέρει ότι αυτή είναι η μισή πληροφορία. Χαρτογραφώντας αυτά τα χαρακτηριστικά πάνω στη μπάλα, του λείπει ένα ακόμα νούμερο, μια ‘’συντεταγμένη’’ ακόμα, για να είναι πραγματικά η μπάλα ακριβώς στα μέτρα του αθλητή.

 Το σημαντικότερο νούμερο που πρέπει να γνωρίζουμε  είναι το Pap (Positive Axis Point), έτσι ώστε ο driller να μπορέσει να δώσει την σωστή κατεύθυνση, για  να τρυπηθεί η μπάλα ακριβώς με τα δεδομένα που θέλει να έχει.

 Για την καλύτερη και ακριβέστερη ερμηνεία το pap είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται και προχωράει η μπάλα πάνω στον διάδρομο. Αυτός ο άξονας έχει γωνία σε σχέση με ένα κάθετο κι έναν οριζόντιο άξονα, όπου μοναδικά ο κάθε αθλητής δημιουργεί κατά την ελευθέρωση της μπάλας του απ το χέρι του (release).

 Ιδανικά, κάθε αθλητής πρέπει να ξέρει αυτό το μοναδικό προσωπικό του νούμερο (pap).  Όμως επειδή το ιδανικό είναι δύσκολο, υπάρχουν τρόποι να βρεθεί το pap από τον driller.

Πως μπορεί να το βρει;

Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για να βρεθεί  με ακρίβεια το pap του κάθε αθλητή. Κάποιες από αυτές είναι οι εξής:

Μέθοδος 1^η :

Αφήνουμε τον αθλητή να ρίξει κάποιες ελεύθερες μπαλιές σε φρεσκολαδωμένο διάδρομο.

Αυτό γίνεται για να έχουμε όσο το δυνατό πιο ευδιάκριτες γραμμές από το λάδι πάνω στη μπάλα.

Έπειτα βρίσκουμε την γραμμή που είναι πιο κοντά στις τρύπες και την σημαδεύουμε με ακρίβεια με ένα μολύβι.

Αν υπάρχει το ειδικό εργαλείο (armadillo) απλά το τοποθετούμε με τον σωστό τρόπο πάνω στη μπάλα και σημαδεύουμε με μία τελεία στην εγκοπή που έχει στην άκρη του. (φωτο)

Αν δεν υπάρχει το εργαλείο,  τοποθετούμε την μπάλα στο spinner που υπάρχει στο Proshop, με την γραμμή που έχουμε σχεδιάσει παράλληλη προς τα κάτω. Βάζοντας σε λειτουργία το μηχάνημα, ακουμπάμε ένα μολύβι στο ανώτερο σημείο της μπάλας, και ο κύκλος που θα δημιουργηθεί εκεί στο κέντρο του μας δείχνει επίσης το pap.

Μέθοδος 2^η :

Η δεύτερη μέθοδος είναι λίγο πιο χρονοβόρα και χρειάζεται λίγο πιο έμπειρο μάτι για να έχει σωστό αποτέλεσμα.

Κόβουμε λευκές ταινίες σε μέγεθος περίπου 1Χ1. Τοποθετούμε την ταινία πάνω στη μπάλα απ την αντίθετη μεριά που ακουμπάει η μπάλα στον διάδρομο.

Το ακριβές σημείο είναι αυτό το οποίο μετά το release του παίκτη και για τα πρώτα μέτρα πορείας της μπάλας στο διάδρομο η ταινία μένει ακίνητη προς την μεριά του αθλητή.

Για να βρεθεί το ακριβές σημείο με αυτή τη μέθοδο υπάρχει περίπτωση να χρειαστούν αρκετές προσπάθειες και δεν ξέρουμε αν όλες θα έχουν την ίδια ακρίβεια.

Χρησιμοποιώντας κάποια από αυτές τις μεθόδους, ή και κάποια άλλη που είναι εξοικειωμένος ο driller και είναι αποδεδειγμένα σωστή, το μόνο που έχει να κάνει είναι να βρει ακριβώς την απόσταση που απέχει το σημείο από το κέντρο του τρυπήματος των δακτύλων του αθλητή (span). Αυτή η απόσταση έχει συνήθως δύο νούμερα. Το πόσο δεξιά (δεξιόχειρες) ή πόσο αριστερά (αριστερόχειρες) είναι από το κέντρο το σημάδι, και πόσο πάνω ή κάτω είναι από την ευθεία αυτή.

Οπότε αυτό που κάνει πρακτικά είναι να βρει το κέντρο του span του αθλητή, να τραβήξει μία κάθετη γραμμή προς τη μεριά που είναι το pap, και έπειτα να τραβήξει μια δεύτερη κάθετη γραμμή πάνω ή κάτω ανάλογα με το που βρίσκετε το σημάδι, σε σχέση με την πρώτη γραμμή.  

Αυτές οι αποστάσεις γράφονται με διάφορους τρόπους ανάλογα πώς είναι μαθημένος ο driller.  Έτσι μπορεί να έχουμε ένα pap 4 ίντσες και ένα τέταρτο της ίντσας δεξιά με μία ίντσα κάτω. Αυτό μπορεί να γραφτεί και : ( 4 ¼     ,  1   )  ή ακόμα και

 (4 ¼ R, 1D). Ο τρόπος γραφής δεν έχει σημασία αρκεί να είναι ευδιάκριτο και φυσικά σωστά μετρημένο.  

Σε σχέση με το layout.

Για να κατανοήσουμε ακόμα καλύτερα  το pap πάμε να δούμε που το χρησιμοποιούμε.

Κάθε μπάλα είναι σχεδιασμένη να έχει ένα συγκεκριμένο εύρος δυνατοτήτων όσο αφορά την δύναμη και την πορεία πάνω στον διάδρομο. Παίζει ρόλο ο πυρήνας και οι δυναμικές που μπορεί να προσφέρει αυτός, καθώς και η επιφάνεια της. ( Είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο και δεν θα το αναλύσουμε εδώ αλλά θα είναι ένα από τα επόμενα άρθρα μας!!! ) Βρίσκοντας συγκεκριμένες γωνίες και αποστάσεις σε σχέση με τις δυνατότητες της μπάλας έχουμε το λεγόμενο layout.  

  Όπως είπαμε και στην αρχή η διαδικασία αυτή γίνεται για να έχουμε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται για να γίνουν οι τρύπες στο κατάλληλο σημείο, έτσι ώστε να έχει ο αθλητής την πορεία και αντίδραση που επιθυμεί. Γενικά πρέπει να καταλάβουμε ότι δυο αθλητές, με την ίδια μπάλα, με το ίδιο ακριβώς layout,  λόγω της μοναδικότητας  του καθενός στο release του, στη ταχύτητα και τη τεχνική του, υπάρχει περίπτωση οι τρύπες να είναι σε διαφορετικό σημείο πάνω στη μπάλα.

  Έτσι παρόλο που τα δεδομένα είναι ίδια, στην πράξη και ανάλογα  τι θέλει ο καθένας τους  να κάνει η μπάλα,  μπορεί ο ένας να έχει τις τρύπες από τα δάχτυλά του πάνω απ το pin της μπάλας, και ο άλλος κάτω.  Όμως και οι δύο να έχουν την ίδια πορεία και αντίδραση πάνω στον διάδρομο. Φυσικά ισχύει και αντίστροφα, δηλαδή μία μπάλα που πρακτικά κάνει σε δύο αθλητές, θα έχει διαφορετική αντίδραση λόγω των διαφορών που έχουν οι αθλητές.

Μπορεί να αλλάξει το pap?

Αυτό που θέλουμε όλοι παίζοντας μπόουλινγκ είναι να έχουμε όσο το δυνατό πιο ελεύθερη κίνηση, για να είναι εύκολη η επανάληψη στις μπαλιές μας. Ελεύθερη μπορεί να είναι η κίνηση μόνο όταν μας  βγαίνει φυσικά,  χωρίς να κάνουμε καμία σχεδόν αλλαγή στον μοναδικό τρόπο που παίζει ο καθένας. Αυτό συνεπάγεται  ότι και  η ελευθέρωση της μπάλας  (release),  πρέπει να είναι όσο πιο φυσική και μέσα στις δυνατότητες του καθενός. Γι αυτό και το pap , όπως ήδη σημειώσαμε, είναι μοναδικό για κάθε αθλητή.

Οπότε καλό είναι να μην κάνουμε πράγματα τα οποία το σώμα μας δεν έχει την δυνατότητα να επαναλαμβάνει με ακρίβεια.

Φυσικά υπάρχουν παίκτες υψηλού επιπέδου και πολύ καλά προπονημένοι σε αυτό, που έχουν την δυνατότητα να διαχειρίζονται το release τους ανάλογα με τις συνθήκες και το αποτέλεσμα που θέλουν να έχουν.

Κλείνοντας…

Συνοπτικά είπαμε ότι το pap του κάθε αθλητή είναι ο μοναδικός τρόπος που αφήνει την μπάλα στον διάδρομο και τοποθετεί  υπό γωνία την θέση του πυρήνα για να έχει την πορεία που θέλει.

Το layout που μας δίνει ακριβώς την αντίδραση που θέλουμε να έχουμε, αρχικά σχεδιάζεται και υπολογίζεται όταν η μπάλα είναι ατρύπητη και όλα τα δεδομένα της άθικτα. Αφού λοιπόν ο κάθε ένας έχει τις δικές του περιστροφές και τοποθετήσεις ο driller πρέπει να φέρει τα αρχικά δεδομένα της μπάλας και να τα προσαρμόσει στο μοναδικό τρόπο που αφήνει την μπάλα (release)  ο κάθε αθλητής.

Η προσωπική μου άποψη, για όσους θέλουν  να έχουν πραγματικά σωστά υπολογισμένο και ξεχωριστό εξοπλισμό,  είναι να ζητήσουν απ΄ τους driller  να τους δώσουν τα δεδομένα που αφορούν το τρύπημα της μπάλας, κι αν δεν τα έχουν να τα υπολογίσουν και να  τα δώσουν. Έτσι μόνο μπορείτε να δείτε τις πραγματικές δυνατότητες του εξοπλισμού σας, και αν  οι μπάλες  μπορούν να κάνουν, αυτό που  πραγματικά θέλετε να κάνουν.